Sabah Sarawak Union - United Kingdom

Info yang perlu anda tahu... Pada peringkat permulaan pergerakan SSKM, ia adalah dalam bentuk tertutup. Selepas itu bergerak kepada perjumpaan kecil-kecilan di semua tempat Negara Sabah, Negara Sarawak termasuklah di malaya.

Perjumpaan kecil-kecilan SSKM dikenali sebagai "Lepak-lepak SSKM" dan berkembang menjadi besar. Pernah dicadangkan untuk ditukar nama daripada "Lepak-lepak SSKM" kepada "Bornean Gathering (BorGa)". 

Namun, apa jua nama panggilannya, perjumpaan dengan rakyat Negara Sabah dan rakyat Negara Sarawak tetap diteruskan malah semakin hari semakin rancak sehinggalah sentimen "Sabah For Sabahan" dan "Sarawak For Sarawakian" muncul semula dan menjadi hangat dan tersangat hangat sekali. 

Pemimpin Malaya termasuk barua malaya di Negara Sabah telah menghentam Pejuang Nasionalis Sabahan yang melaungkan slogan "Sabah For Sabahan" tetapi telah dihentam balik dan dipatahkan oleh Pejuang Nasionalis Bangsa Negara Sarawak dengan kenyataan "Kalau bukan Sabah For Sabahan, takkan Sabah For malaya atau PTI?". 

Semangat Sarawak For Sarawakian semakin hangat dan kuat kerana kesedaran sejarah dikalangan Generasi Muda Negara Sarawak. Buktinya, penyertaan mereka dapat dilihat melalui penganjuran Hari Kemerdekaan Negara Sarawak pada 22 Julai 2014 telah mendapat sambutan yang sangat HANGAT dan telah menggerunkan malaya untuk terpaksa tunduk kepada Kebangkitan Generasi Muda Negara Sarawak yang mana dikuatkan lagi oleh sokongan pemimpin-pemimpin Nasionalis Negara Sarawak yang berada di barisan Kerajaan mahupun di barisan pembangkang yang menyokong atas kapasiti individu dan tidak mewakili parti politik mereka.

Demikian juga perkara yang sama berlaku di Negara Sabah. Aktiviti Kemerdekaan Negara Sabah telah disambut dengan cara yang sangat unik dan berjaya melakar sejarah baru untuk rujukan dan tatapan generasi masa depan. Ini kerana aktiviti Kemerdekaan dilakukan melalui satu aktiviti yang dipanggil "Ekspedisi Sabah Merdeka Day". Ia disambut oleh semua rakyat Negara Sabah yang berada di tanah air mahupun di luar negara (Negara Sarawak, Negara malaya, Negara Singapura, Negara Taiwan, Eropah-UK). Pada masa yang sama juga, Forum Awam yang memberikan kesedaran telah dianjurkan di kedua-dua negara, Sabah dan Sarawak. Dan yang lebih mengkagumkan, Forum Kesedaran juga telah diadakan di malaya. Ini telah memberi impak kesedaran yang sangat besar sekali.

Dan sebaik sahaja semua aktiviti ini selesai, kerajaan telah dengan rasminya memperkenalkan SSKM kepada satu Dunia melalui media rasminya. Ia sebenarnya merupakan satu Penghormatan kepada pihak SSKM untuk berada di kaca TV dan juga disemua surat khabar pada halaman utama muka surat.

Ia sebenarnya membuatkan pihak SSKM berasa sangat teruja dan gembira kerana perjuangan SSKM telah mendapat pengiktirafan daripada semua pihak dengan pelbagai gelaran dan tuduhan.

Dan yang lebih membanggakan lagi apabila perdana menteri malaya, ketua polis negara serta kumpulan barisan bn-umno termasuk barisan pr turut serta memberi pengiktirafan melalui media sosial mereka masing-masing.

Sudah tentu Pencabar/Pihak Lawan SSKM adalah Kerajaan persekutuan tanah melayu (malaya) yang telah menyamar menjadi kerajaan persekutuan malaysia. Maka, orang perseorangan, ngo-ngo yang kecil-kecil yang menjadi suruhan bn-umno-pr sebenarnya bukan lawan sebenar SSKM. Dalam erti kata lain, mereka tidak layak dan tidak setaraf dengan level SSKM.

Itu Hak anda untuk sendiri menilai.

Maka dengan itu, pihak SSKM akan menyebarkan secara langsung kepada semua rakyat Bangsa Negara Sabah dan Bangsa Negara Sarawak melalui media sosial SSKM tanpa perlu berselindung lagi. Justeru, pihak SSKM menjemput anda semua untuk menyertai perjuangan ini dengan menyebarkan kesedaran Sejarah berfakta serta Hak-hak yang MESTI DITUNTUT dengan bijaksana melalui saluran Demokrasi dan Bertemadun.

Bukan melalui keganasan, rusuhan, demonstrasi atau apa-apa perbuatan yang mengancam nyawa mahupun keamanan yang bersifat fizikal tetapi perjuangan ini melalui hanya dengan sebatang Pen.

Petisyen, memorendum dan Referendum merupakan saluran Demokrasi yang diiktiraf oleh Dunia dan ia merupakan pilihan tepat dalam Perjuangan SSKM.

Oleh itu, kenyataan seperti berlaku perang, pertumpahan darah, rusuhan dan sebagainya itu tidak akan berlaku. Walau bagaimanapun, jikalau ia berlaku, ia semestinya didalangi oleh bn-umno termasuklah pr kerana mereka tergugat dan terancam. Ini kerana agenda malaya bakal terkubur dan penjajahan bakal berakhir selamanya di bumi Borneo ini.

Oleh itu, mohon semua untuk sebarkan kesedaran ini kepada semua rakyat Bangsa Negara Sabah dan Bangsa Negara Sarawak untuk tidak terpengaruh dengan mana-mana cubaan yang menggunakan sentimen perkauman dan agama untuk menjejaskan perjuangan SSKM. Ini kerana perjuangan SSKM melangkaui soal agama mahupun perkauman.

Ini soal TUNTUT HAK MUTLAK BANGSA NEGARA SABAH DAN BANGSA NEGARA SARAWAK!

Ramai rakyat Bangsa Negara Sabah dan rakyat Bangsa Negara Sarawak keliru dengan perjuangan SSKM terutama sekali bangsa malaya. Lontaran demi lontaran fitnah dan komen yang bersifat destruktif tidak pernah henti kedengaran. Disana-sini orang bn-umno memekik mengatakan bahawa SSKM itu mempunyai agenda jahat dan sebagainya sehingga air liur yang berbau meleleh keluar (rahman dahlan and the gang) tanpa disedari. Manakala orang pr pula siang dan malam mengatakan bahawa SSKM ini adalah perosak bangsa, keharmonian dan sebagainya tanpa disedari bahawa merekalah sebenarnya golongan perosak bangsa dan keharmonian bersama-sama dengan bn-umno melalui pembawaan agenda politik malaya. 

Agenda malaya adalah satu perancangan tersembunyi yang mahu dilaksanakan keatas Kerajaan Negara Sabah dan Kerajaan Negara Sarawak dengan kaedah yang licik melalui penguasaan Kuasa Politik. Dengan tercengkamnya kuasa Politik ditangan pemimpin-pemimpin malaya melalui parti-parti politik malaya yang bertanding di Borneo ini. Agenda malaya dijayakan atau digerakkan oleh boneka malaya yang dikenali sebagai "Barua malaya" atau Proksi malaya atau Wakil malaya di Borneo.

Disini pihak SSKM terangkan dua contoh yang terbaik dan tepat tentang bagaimana agenda malaya itu dapat diangkat dan diperkukuhkan melaluiparti-parti politik malaya iaitu bn-umno dan pr.

• Mengekalkan kekuasaan mereka terhadap politik dan sumber di bumi Sabah dan terus melayan Sabah dan Sarawak sebagai salah satu daripada 13 buah negeri di Malaysia, sehingga orang-orang Malaya bebas memiliki tanah dan sumber di Sabah.

• Mengekalkan bayaran sagu hati 5% hasil minyak Sabah tahunan kepada Sabah dan terus mengabaikan keperluan pembayaran royalti kepada Sabah seperti yang di nyatakan dalam undang-undang Ordinan Tanah Sabah. Terus menguasai minyak Sabah.

• Mengekalkan dasar perkapalan yang memestikan semua kapal yang mahu berdagang di Sabah harus melalui Pelabuhan Klang sebelum ke Sabah kerana kepentingan Malaya.

• Keutamaan mereka adalah yang telah ‘diMelayukan’ melalui pemberian Kad Pengenalan melalui Projek IC Malaya untuk memastikan Ketuanan Melayu terus diperkukuh di Sabah.

• Sebarang keputusan pemimpin tempatan harus merujuk kepada kepimpinan Kuala Lumpur.

• Mahu meneruskan penguasaan dan terus menjadikan Sabah di bawah kekuasaan mereka sebagai ‘Fix Deposit’.

• Tidak komited menyelesaikan masalah Pendatang Tanpa Izin di Sabah kerana kehadiran PTI di Sabah adalah survival politik Agenda Malaya.

• Mengambil alih kekuasaam BN/UMNO di Sabah dan terus mengekalkan kekuasaan Malaya terhadap politik dan sumber Sabah. Manakala kedudukan Sabah dan Sarawak akan terus dilayan sebagai salah satu dari 13 buah negeri di Malaysia, seperti pada Perkara 2 dalam Buku Jingga. Sama ertinya dengan mengeluarkan Sabah dari mulut buaya dan memasukkannya ke dalam mulut naga.

• Menganggap bahawa 5% yang dibayar kerajaan sekarang kepada Sabah adalah royalti dan menawarkan meningkatkan ‘royalti’ ini sehingga 20%. PKR tidak mempunyai asas dalam tawaran ini dan tidak jelas sama ada royalti atau sagu hati. Terus menguasai minyak Sabah.

• Hanya menyemak semula dasar perkapalan dan kalau ternyata tidak berpihak kepada Malaya, ia akan dikekalkan. Malaya didahulukan dan Sabah di kemudiankan.

• Meneruskan usaha UMNO yang mengukuhkan kedudukan ketuanan Melayu di Sabah.

• Sebarang keputusan pemimpin tempatan harus merujuk kepada kepimpinan Kuala Lumpur.

• Mahu mempergunakan dan menjadikan parti-parti tempatan Sabah di bawah kekuasaannya dan mengambil alih ‘Fix Deposit’ dari UMNO.

• Tidak komited menyelesaikan masalah Pendatang Tanpa Izin di Sabah kerana kehadiran PTI di Sabah adalah survival politik Agenda Malaya.

Sila buat perbandingan perbezaan Agenda Malaya yang dibawakan menerusi kedua-dua barisan parti-parti politik malaya ini. Adakah terdapat perbezaan yang jelas? Atau lebih kurang sama saja? Tambah, tolak, bahagi dan darab tetap mendapat jawapan yang sama iaitu Agenda Malaya Mesti Diperkuatkan di Bumi Borneo ini.

Kesimpulannya adalah kedua BN/UMNO dan PR/PKR mempunyai agenda yang sama iaitu mengekalkan dan mengukuhkan penguasaan Malaya terhadap Sabah. Kedua mereka tidak menghormati semua dokumen yang membawa kepada Perjanjian Malaysia. Mereka mahu mengurus Sabah mengikut acuan Malaya. Orang Sabah yang menyokong agenda mereka ini diistilahkan sebagai ‘Barua Malaya’. Perubahan kepada Kerajaan Persekutuan tidak akan membebaskan Sabah dari jajahan Malaya selagi parti-parti politik Sabah berada di bawah kekuasaan Parti Malaya. Apa pun tawaran dalam Buku Jingga Pakatan Rakyat atau Manifesto Barisan Nasional, ia tidak akan membawa perubahan kedudukan Sabah dalam kekuasaan Malaya.

Perbandingan BN dengan PR dalam penerangan ini memfokuskan kepada Negara Sabah. 

Ini kerana BN Sarawak ditadbir oleh parti-parti tempatan Sarawak yang memerintah tanpa tunduk kepada telunjuk jari malaya. Atas sebab itu mengapa malaya amat menggeruni kepimpinan BN Sarawak kerana pengaruh malaya dapat dihalang daripada merebak di Bumi Kenyalang.

Adakah pr Sarawak amat berpengaruh di Negara Sarawak? Sudah tentu tidak. Atas sebab itulah mengapa BN Sarawak bertambah kukuh kerana rakyat Negara Sarawak mempunyai kefahaman yang lebih tinggi berbanding dengan Bangsa Negara Sabah kerana Bangsa Negara Sabah telah memimpin rakyat Negara Sabah untuk tunduk kepada malaya. Namun, kini keadaan sudah berubah yang mana rakyat Bangsa Negara Sabah kini akan menyingkirkan mana-mana pemimpin yang membawa agenda malaya setelah kesedaran demi kesedaran telah disampaikan oleh pihak SSKM dan juga para pejuang-pejuang Kebangsaan Negara Sabah.

Kita bersama-sama melihat hasilnya nanti.

Setakat ini, adakah anda ada terjumpa mana-mana kenyataan rasmi SSKM yang menyatakan SSKM menyokong BN Sarawak? Pemerintahan Kerajaan Negara Sarawak MESTI ditentukan oleh Rakyat Bangsa Negara Sarawak itu sendiri. Jikalau mahu menukar kerajaan yang sedia ada sekarang, seharusnya dan semestinya ditentang atau disaingi oleh parti-parti tempatan Pembangkang sahaja dan BUKAN PR!

Perjuangan SSKM bukan berjuang berlandaskan kepada parti-parti politik seperti yang dilemparkan oleh semua pemimpin-pemimpin tempatan mahupun luar (malaya). SSKM berjuang bukan berlandaskan kepada kefahaman dan kepentingan parti politik tetapi adalah berlandaskan kepada Perjuangan Bangsa sebenar Negara Sabah dan Bangsa Negara Sarawak yang mahukan Negara Sabah dan Negara Sarawak ditadbir sepenuhnya oleh rakyat Asal TANPA mengikut telunjuk orang luar. SSKM mahu Negara Sabah dan Negara Sarawak yang dahulunya sebuah Negara yang Merdeka dan Berdaulat untuk KEMBALI SEMULA kepada status ASAL agar dapat membangunkan Bangsanya dengan semaksima yang mungkin dengan Kuasa Kemerdekaan dan Kuasa Kedaulatan yang dimiliki nanti.

SSKM mahu menyerahkan tugas pemerintahan Negara Sabah dan Negara Sarawak ini kepada parti-parti politik tempatan yang TULEN agar berlaku satu persaingan sihat tanpa campur tangan daripada pihak luar ataupun pengaruh luar agar dapat melahirkan kepimpinan ASLI dan TULEN yang akan BERJUANG dan MEMPERTAHANKAN KUASA KEMERDEKAAN DAN KUASA KEDAULATAN NEGARA SABAH DAN NEGARA SARAWAK TANPA GENTAR SEKALIPUN BERDEPAN DENGAN KUASA LUAR. Contohnya seperti Negara Singapura, Negara Korea Selatan, Negara Jepun, Negara Australia dan sudah tentunya UK.

SSKM mengimpikan kepesatan ekonomi yang maksima justeru itu menghapuskan kemiskinan di Negara Sabah dan Negara Sarawak dengan kelimpahan rezeki yang bakal dikecapi melalui perkongsian kekayaan daripada pentadbiran Kerajaan yang Adil dan Saksama.

SSKM juga mengimpikan hubungan sosial yang baik dan konstruktif secara berterusan diantara etnik-etnik yang wujud pada kedua-dua Bangsa, iaitu Bangsa Negara Sabah dan Bangsa Negara Sarawak yang selama ini telah lama wujud.

Sememangnya perjuangan SSKM ini didokong oleh majoriti pemimpin-pemimpin dan penyokong-penyokong bn-umno dan pr tetapi mereka menyokong atas kapasiti individu tanpa mewakili parti politik mereka. Dan demikian juga bahawa SSKM juga mendapat sokongan daripada parti-parti tempatan pembangkang seperti parti STAR, SAPP, USNO dan seterusnya. Tapi sekali lagi, mereka menyokong bukan mewakili parti politik mereka tetapi atas kapasiti individu sebagai Rakyat Bangsa Negara Sabah dan Bangsa Negara Sarawak. 

Adakah anda faham sekarang? Jikalau ya mohon sebarkan.

KUCHING: Komen terbuka Professor Mohammad Agus Yusoff untuk menghentikan kenyataan keluar Malaysia ternyata menimbulkan ketidakpuashatian kepada penduduk Sabah dan Sarawak terutama sekali para pejuang nasionalis Borneo.

Aktivis Sabah Sarawak Keluar Malaysia (SSKM), Abdul Halim Hamdian berkata kenyataan Agus baru-baru ini menunjukkan bahawa beliau begitu cetek pengetahuannya berkenaan perlembagaan dan asas sesebuah perlembagaan.

“Persekutuan Malaysia sebenar telah lama pupus kerana perbuatan Kerajaan Persekutuan yang membuang Singapura pada 9 Ogos 1965 tanpa kebenaran daripada kerajaan Sabah dan Sarawak.

Jika perlembagaan Malaysia yang dilanggar, adakah ia versi 1963 atau versi 1976?” soal Halim.

“Yang Dipertua Negeri Sarawak ketujuh, Tun Abdul Taib Mahmud telah mengangkat sumpah menggunakan teks 1963 dan bukan teks pasca 1976.

“Ini kerana hak perlembagaan menunjukkan ‘Negara Sarawak’ dan ‘Negara Sabah’ membentuk Persekutuan Malaysia tanpa menghilangkan taraf kenegaraan mereka tetapi diturun taraf pada tahun 1976 yang setaraf negeri Melaka yang lebih kecil daripada bahagian Mukah dari sudut hak dan kuasa perlembagaannya,” tambah Halim.

Sementara itu, Presiden Persatuan Aspirasi Rakyat Sarawak (SAPA), Lina Soo berkata semangat nasionalisme Sabah dan Sarawak pada tahap yang tertinggi dan momentum ini perlu diteruskan.

Dalam masa yang berasingan, Presiden Borneo’s Plight in Malaysia Foundation (BOPIM), Daniel John Jambun, berkata semangat nasionalisme Malaysia ‘tidak diperlukan’.

“Bagi saya, tiada perasaan nasionalisme terhadap Malaysia. Jadi persoalan mengenai menjadi patriotik tidak perlu dibangkitkan beliau (Agus), “Bagaimanapun, tidak ada asas yang kukuh lagi bagi Sabah dan Sarawak untuk berada dengan Persekutuan termasuk Tanah Melayu.” tambah beliau.

Halim turut menuntut Prof. Agus membuktikan bahawa Kelantan telah menandatangani Perjanjian Malaysia pada 1963 kerana beliau menyamakan Kelantan setaraf Sabah dan Sarawak.

“Andaikata pihak Persekutuan Malaya pula mengatakan bahawa mereka mewakili negeri-negeri di Malaya, maka mereka hendaklah mendedahkan surat rasmi dari setiap kerajaan negeri di Malaya mengenai pembentukan Malaysia.

Jika ada sekalipun, ia tidak akan menggugat fakta bahawa Sarawak dan Sabah tetap kekal identiti kenegaraannya, maka membentuk Malaysia atas dasar bersama dengan penuh ikhlas.

Tidak menjadi kesalahan juga untuk Negara Sarawak dan Negara Sabah memisahkan diri setelah mereka memutuskan bahawa keikhlasan mereka telah dikhianati oleh Persekutuan Malaya yang menguasai Persekutuan Malaysia melalui Perlembagaan Malaysia versi pasca 1976,” tegas beliau.

Tinjauan FMT juga mendapati gerakan-gerakan nasionalisme Sabah Sarawak bergerak sangat aktif di laman sosial yang membincangkan isu-isu berkaitan sejarah dan kenegaraan.

Source: http://www.freemalaysiatoday.com/category/nation/2014/06/21/agus-cetek-perlembagaan/

BN led by UMNO has not given priorities to Sabah and Sarawak in development. The education materials used in schools in Malaysia ignore the special status of the countries and their histories. Today – Malaya population refer to Sarawak as another two States in Malaysia when in actual fact, Sabah and sarawak are equal partners in Malaysia.

All these happened because the Federal governmnet is working slowly but surely to diminish the power of the State government in Sabah and Sarawak.

Young voters in Sabah and Sarawak will have to decide on the future of the current based on what lies in ahead for the two countries if it still be part of the Federation of Malaysia.

The promised projects in the various Malaysia’s Plan most of the time never materialized as much fund has been abused and misdirected. The amount allocated are too small while the revenue from Sabah and Sarawak are substantial.

Basically, UMNO wanted to see only Malay Muslim ruling Sabah Sarawak. It is a form of colonization that the young voters are not happy about.

One thing will lead to another and hopefully some political changes will be made otherwise the future of Malaysia would be a very rough soon.

Election result is not a good indication of Sabah Sarawak support for Malaysia because of vote buying and also the poor and deceitful role played by the Election Commission.

A group of prominent politicians and social activists from East Malaysia are seriously contemplating pulling out Sabah and Sarawak from the Federation of Malaysia.

They are planning to take up their case to the United Nations to hold a referendum on the status of the Borneo states as independent nations.

They no longer want their states to be under the clutches of the Umno-led Putrajaya administration.

The group has already sought legal advice from the international community to explore all orderly and democratic means to legally declare Sabah and Sarawak as separate sovereign states.

Sources said the group was keen to avoid any civil unrest, bloodshed and armed conflict with the central government, features usually associated with separatist movements.

“They want to resolve the pressing issue by peaceful and civilised means,” said the source.

It’s learnt that about seven representatives from the group met London-based Hindu Rights Action Force (Hindraf) chairman P Waytha Moorthy in Indonesia early this week to discuss the matter.

Sources close to the group said the activists sought Waytha Moorthy’s help to facilitate their imminent representation in the UN.

It’s learnt that Waytha Moorthy had agreed to assist them, with the help of several influential international organisations.

Waytha Moorthy recently facilitated a group of activists to air their grouses and grievances against the federal government at the UK Parliament.

The group of activists are deeply perturbed by the federal government’s alleged violations of the states’ rights, interests and benefits for more than four decades since the formation of the Federation of Malaysia in 1963.

“The group is angry over the systematic looting and plundering of the states’ wealth by Umno and its cronies,” said a source.

Sabah, Sarawak, Malaya and Singapore formerly joined Malaysia in 1963. However, Singapore left the Federation in 1965.

The Sabah and Sarawak activists believe that just like Singapore, their states too can pull out from Malaysia.

Sabah and Sarawak are two natural resources rich provinces in Malaysia, with massive wealth potentials in oil reserves and forestry.

However, Sabahans and Sarawakians are convinced that they have remained poor due to the federal government’s “manipulation and usurpation” of their power to self-determine their own affairs.

They are crying foul over the mere five percent royalty cut received for their own oil, while the Putrajaya administration “steals” 95 percent of petro dollars.

“People from both Sabah and Sarawak realise that they are being short-changed. They know there has been daylight robbery of their god-given richness,” said a source.

Another contentious issue is the existence of an estimated 1.7 million illegal immigrants as rightful citizens in Sabah.

Sabahans termed the illegal immigrants, mostly Filipino and Indonesian Muslims, as former premier Dr Mahathir Mohamad’s legacy.

“The government since under Mahathir has systematically brought in these aliens and granted them citizenships. These aliens are now legal MyKad holders in Sabah. It’s absolutely outrageous and ludicrous,” said the source.

The illegal immigrant issue in Sarawak is not as disturbing as in Sabah although it is equally damaging.

The major issue in Sarawak is the “raping of state forest wealth” by the Umno-backed Taib Mahmud’s government at the expense of the indigenous population.

The natives are also disgruntled by the usurpation of their customary land rights by the authorities despite a recent apex court ruling against it.

Sabahans and Sarawakians are also said to be peeved with the “Malay-nisation and Islamisation” process of their states’ bureaucracy and political systems.

Activists claimed that the federal government had appointed native Muslims to helm various ministerial portfolios and government departments to hasten and fasten this process.

“These Muslim leaders and bureaucratic heads are puppets dancing to the tune played by their masters in Putrajaya,” said the source.

Saya dilahirkan di Sabah, Borneo Utara. Saya pernah bekerja untuk seorang akauntan dan juga untuk Hakim Australia. Hidup di Borneo ini lebih sengsara kerana penggunaan Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) oleh Kerajaan Persekutuan Malaysia. Sebagai respon, saya mula mengambil peranan sebagai salah seorang peneraju kumpulan Facebook Sabah Sarawak Keluar Malaysia (SSKM) bagi tujuan untuk menjalankan kempen kesedaran dan pendidikan untuk penduduk Borneo Utara (Sabah dan Sarawak). 

Selepas 3 tahun, saya dan rakan saya telah membuat keputusan untuk mendaftarkan kumpulan SSKM dengan nama Kesatuan Sabah Sarawak (Sabah Sarawak Union-SSU) di UK, di bawah bidang Kuasa United Kingdom. Kempen kami telah berkembang dalam masa 4 tahun. Kesannya, kesedaran lebih jelas dikalangan generasi muda yang semakin meningkat di negara kita. Warga veteran sudah mulai mengganggu dan kami berharap lebih ramai akan  menyedari kebenaran tentang status Borneo Utara, (Negara Sabah dan Negara Sarawak) yang telah disembunyikan oleh Kerajaan Persekutuan Malaysia selama 51 tahun. 

Saya, secara peribadi, tidak bersetuju dengan Akta Keselamatan Dalam Negeri (Malaysia) dan Akta Hasutan (Malaysia) yang melanggari Hak Asasi Manusia. Saya percaya ramai rakyat di Borneo juga bersetuju dengan saya. 

Dalam reaksi kepada kempen kesedaran ini terhadap ketidakadilan dan pencabulan hak asasi manusia, Kerajaan Malaysia telah membuat keputusan untuk meletakkan nama saya ke dalam senarai mereka di bawah (melakukan suatu kesalahan) Akta Hasutan. Saya juga kecewa terhadap Pesuruhjaya Tinggi Polis Sabah kerana telah mengeluarkan satu kenyataan palsu bahawa pasukannya telah berusaha untuk menghubungi saya untuk tujuan siasatan kerana yang sebenarnya, saya langsung tidak mendapat sebarang panggilan daripada pihak Polis Sabah melalui apa-apa cara sekalipun.

Dalam hal ini, saya ingin menegaskan kepada Pesuruhjaya Tinggi Polis Sabah, Datuk Jallaluddin atau wakil-wakil Kerajaan Malaysia, seperti Pejabat Kementerian Dalam Negeri Malaysia dan juga Perdana Menteri, untuk mengemukakan bukti dan saya akan berdiri di mahkamah United Kingdom untuk mencabar beliau dan tuduhan Kerajaan Malaysia. Kita tidak perlu takut kepada kebenaran dan KEADILAN TIDAK PERLU DINAFIKAN. 

Kesatuan Sarawak Sabah (UK) 

Sabah Sarawak Keluar Malaysia (SSKM) Facebook Kumpulan

(CNN) -- On September 18, Scots go to the polls to vote on the future of their country.

It's a vote that could end Scotland's 307-year union with England and Wales as Great Britain -- and see it launch into the world as an independent nation of some 5.3 million people.

When campaigning began, that seemed a far-fetched prospect. But the most recent polls suggest that what many Britons consider unthinkable could happen -- and the United Kingdom as we know it could be torn asunder.

Here's what you need to know about the landmark referendum.

 UK and Scotland ready to divorce? Expert: Scottish vote hinges on economy Scotland to decide on full independence

What are the Scottish voting on, and why?

Voters will be presented with a simple yes/no question: Should Scotland be an independent country?

The Scottish government, led by the Scottish National Party, says this is a "once in a generation opportunity" for Scotland's people to take control of the decisions that affect them most. A "yes" vote means that "Scotland's future will be in Scotland's hands," it says, and that life will be better and fairer for its people.

British Prime Minister David Cameron wants Scotland to remain part of an undivided United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland. He says that it is a decision solely for the Scottish people -- but that remaining part of the United Kingdom will give them security and strength. "There will be no going back," he warns.

Because the United Kingdom has no written constitution, there's no established law to govern the process. So these are truly uncharted waters.

Why is this significant to the rest of the world?

The question mark over Scotland's future is already having an impact on domestic and international business. Some worry that the breakup of the United Kingdom could undermine London's standing as an international financial capital.

Last month, 130 business leaders published an open letter in which they warned of the impact of uncertainty over issues including currency, regulation, tax, pensions, EU membership and support for Scottish exports. A day later, more than 200 other business leaders signed an open letter backing an independent Scotland.

The British pound sank Monday after the first poll that showed the "yes" vote in the lead, with CNN Money reporting that it reflected uncertainty over the outcome of the referendum and an increased risk of a "messy divorce."

The UK's defense capability could be affected. The Scottish government says it wants to remove nuclear weapons from Scotland as soon as possible -- namely, the UK Trident nuclear submarine fleet based at Faslane. The Scottish government says, "It is our firm position that an independent Scotland should not host nuclear weapons and we would only join NATO on that basis."

Scotland would have to renegotiate its entry to both NATO and the European Union if it votes for independence. EU leaders have signaled they would take a hard line and make Scotland apply to join like any other independent nation. However, the "yes" campaign says it could easily be done through amendments to existing treaties.

If Scotland chooses to split from Britain, it could give other people ideas.

The debate is being closely watched by independence movements in Spain's Catalonia province, Canada's Quebec province and France's Mediterranean island of Corsica.

If Scotland votes to leave, the British Prime Minister will likely come under pressure to resign -- although he has told UK media "emphatically" he will not do so. The major Westminster parties have promised to devolve more powers to Scotland if it chooses to stay in the union.

Who can vote?

Thanks to a bill passed last year extending the vote to 16- and 17-year-olds, almost everyone living in Scotland who is 16 or older on the day of the referendum will be able to vote.

This means English or Welsh citizens who reside in Scotland can take part. But Scots who are living elsewhere in the United Kingdom or overseas will not be entitled to cast a ballot.

It also means that the residents of England, Wales and Northern Ireland get no say on a historic change to the makeup of the United Kingdom.

What's the history behind the vote?

Scotland has long had a testy relationship with its more populous neighbor. The Act of Union in 1707 joined the kingdom of Scotland with England and Wales, but many Scots were unhappy at being yoked to their longtime rival south of the border.

Since 1999, Scotland has had a devolved government, meaning many, but not all, decisions are made at the Scottish Parliament in Holyrood, Edinburgh. In May 2011 the nationalist Scottish National Party, which had campaigned on a promise to hold an independence referendum, surprised many by winning an outright majority in the Scottish Parliament.

In October 2012, the UK and Scottish governments agreed that the referendum would be held, and the question to be put to voters was agreed on early last year.

Dauvit Broun, a professor of Scottish history at the University of Glasgow, said one driving force for the vote was the widening gulf between the policies pursued by the coalition UK government in Westminster, led by the Conservative Party under Cameron since 2010, and what the Scottish people want.

Many Scots are strongly opposed to the current Westminster government's attempts to reform -- or in their eyes dismantle -- the welfare state and say it was not elected by them. Illustrating that sentiment, there's only one Conservative MP in Scotland at present, leading humorists to point out that even giant pandas are better represented (Edinburgh Zoo has two.)

"Since the period of Margaret Thatcher, there has been a growing divide, and a sense that what Scotland feels consensus about ... has become more and more different to England," Broun said.

Looking further back, Scotland and England have been growing apart since the demise of the British Empire, Broun says. The decline of the Presbyterian church in Scotland, which provided a sense of self-government and Scottish identity, has also played a part in fueling the desire for independence, he said.

Who are the main players?

Scotland's First Minister Alex Salmond is the ebullient leader of the pro-independence campaign. Labour MP Alistair Darling, who represents an Edinburgh constituency, heads the pro-union Better Together campaign.

We obviously have a deep interest in making sure that one of the closest allies we will ever have remains a strong, robust, united and effective partner.

Barack Obama

The pair have taken part in two TV debates, with Darling widely judged to have come out on top in the first, by a narrow margin, and Salmond to have done significantly better in the second.

David Cameron has also spoken strongly in favor of Scotland remaining part of the United Kingdom.

It's not just UK politicians who are getting involved. Singer David Bowie, in a Brit Awards acceptance speech delivered by supermodel Kate Moss, pleaded, "Scotland, stay with us."

Former Manchester United football club manager Alex Ferguson also opposes a split and has backed the "Better Together" campaign. "800,000 Scots, like me, live and work in other parts of the United Kingdom. 

We don't live in a foreign country; we are just in another part of the family of the UK," he is quoted as saying.

Harry Potter author J.K. Rowling, who lives in Scotland, made a hefty donation to the Better Together campaign, and Beatles star Paul McCartney has signed a letter urging Scottish voters to stick with Britain.

The Yes campaign has its own celebrity backers -- including former James Bond star Sean Connery, actor Brian Cox, and comedian Frankie Boyle.

Actor Alan Cumming launched the Twitter campaign #goforitscotland. "What's happening now in Scotland is the most exciting political and social discourse that will forever change our destiny. Check it out!" he tweeted as the vote nears.

Even U.S President Barack Obama has gotten in on the act. He acknowledged it was a decision for the people of Scotland, but added: "We obviously have a deep interest in making sure that one of the closest allies we will ever have remains a strong, robust, united and effective partner."

What are the key issues?

Questions over the economy have dominated the debate.

The Scottish government argues the country would be better off after independence, largely based on its taking control of revenues from North Sea oil and gas found in Scottish waters. It says it would manage the energy industry better, invest to boost production, and create a wealth fund, similar to Norway's oil fund, to benefit future generations.

But not everyone agrees with the Scottish government's rosy assessment. A report by the Institute for Fiscal Studies in March said the latest figures showed Scotland's budget deficit had worsened relative to the rest of the United Kingdom, thanks to falling North Sea revenues and higher public spending north of the border. It also warned of the dangers of relying too heavily on a volatile and ultimately finite income source.

The Scottish government says the economy is diverse, with other key elements including food and drink, tourism, creative industries, universities, financial services and manufacturing.

Another big issue is what currency an independent Scotland would have.

Scottish First Minister Alex Salmond has said he wants Scotland to continue to use the pound in a currency union with the rest of the United Kingdom, and that it has the right to do so.

But the three main parties in Westminster -- David Cameron's Conservatives, their coalition partners the Liberal Democrats, and Labour -- have all said this won't be an option. The Scottish government responded that this was "bullying" from Westminster.

It's unclear what would happen to Scotland's share of UK debt if it's not part of a currency union.

What's the mood?

A series of opinion polls in past months has given the pro-union camp a lead. However, the most recent polls have shown that shrinking or disappearing altogether.

A YouGov poll conducted for The Sunday Times and released on September 7 caused waves when it showed the "yes" vote narrowly in the lead for the first time, excluding undecided voters. YouGov President Peter Kellner said it indicated support for the Better Together campaign had fallen "at an astonishing rate."

Of course, it's just one poll among many.

The latest poll of polls by ScotCen, an independent research center, shows the "no" camp hanging onto a narrow lead over the "yes" camp, but the gap continues to close.

Many in the Yes campaign feel they have a momentum of support that will build toward the September 18 vote.

But the No campaigners are confident they represent the silent majority who, after considering all the factors involved, will decide against independence.

What would happen if Scotland votes Yes?

Should Scots defy Westminster's expectation and vote "yes," there will be a flurry of activity to ensure everything is in place for Salmond's projected independence date of 24 March, 2016.

Upon confirmation of a victory, the Yes Scotland leader will put together his "Team Scotland" negotiating team. It is expected to include his deputy, Nicola Sturgeon, alongside a broad, cross-party group.

Cameron -- if he hasn't been forced to resign after presiding over the breakup of the UK's 300-year-old union -- will need to form his own negotiating side.

Chief among the matters up for negotiation are the currency union and Scotland's share of the UK's national debt, the relocation of the Trident fleet and even potential border controls. The "yes" campaign has said it intends for Scotland to remain part of the Common Travel Area, which allows free movement for citizens of the United Kingdom, the Republic of Ireland, the Isle of Man and the Channel Islands.

Cameron will have to move quickly to avoid financial instability by giving a definitive answer to the currency question, and there has been suggestion that the next UK general election -- scheduled for May 2015 -- might be postponed until after Scotland has exited the union.

The Scottish government would have to set in motion a process to produce a written constitution. Queen Elizabeth II would remain head of state.

An independent Scotland would also have to negotiate paths to membership for both NATO and the European Union, two international organizations that the "yes" campaign says are in Scotland's future.

Source: http://www.cnn.com/2014/09/09/world/europe/scottish-referendum-explainer/index.html

Badrul A Bakar, Pensyarah, UiTM Kedah

________________________________________________________________

Badrul A Bakar yang merupakan seorang pensyarah di sebuah Universiti awam di UiTM Kedah telah membuat satu artikel yang bertajuk Borneo Balkan di Timur yang membawa maksud "Borneo" merujuk kepada Negara Sabah dan Negara Sarawak dalam konteks artikel ini dan "Balkan" pula merupakan nama yang digunakan untuk satu kawasan yang bersejarah dan secara geografinya ia terletak di rantau Tenggara Eropah. Apabila disimpulkan, ia membawa maksud "Borneo Kawasan yang bersejarah di Timur".

Dalam artikel pensyarah tersebut, ia telah mengupas sedikit sebanyak mengenai isu-isu yang telah berlaku di negara luar mempunyai persamaan dengan apa yag sedang berlaku di asia tenggara dan ini memungkinkan perkara yang sama akan bakal berlaku di asia iaitu di "Negara Persekutuan Malaysia". 

Terdapat kebenaran akan kata-katanya walau bagaimanapun terdapat perkara yang diketengahkan olehnya itu dapat dibidas. Perkara yang dimaksudkan adalah seperti petikan diatas yang mana beliau telah mengatakan bahawa;

"Persepsi Semenanjung menjajah Sabah dan Sarawak perlu DIHAPUSKAN dengan seberapa segera kerana selagi ia terus wujud, potensi untuk Borneo menjadi Balkan di timur jauh terus ada"  

Anak muda Negara Sabah dengan lantasnya menangkis kenyataan tersebut dengan persoalan-persoalan yang membuatkan lidah pensyarah tersebut kelu dan akan berusaha sedaya upaya untuk berdolak-dalik akan kebenaran ini.

Untuk itu, semua para pembaca blog ini dimohon untuk membaca artikel dibawah ini yang mana ini merupakan pandangan daripada seorang pensyarah malaya yang sedang mengajar di universiti awam, UiTM Kedah, malaya.

Pada pandangan UVSB, inilah realiti yang berlaku. Pihak seberang akan berusaha untuk menangkis kebenaran yang telah berlaku dan cuba untuk menutupi kudis dan nana yang sudah berbau busuk. Perkara ini BUKAN berlaku pertama kali tetapi sejak diawal pembentukkan "Persekutuan Malaya" lagi mereka sentiasa berdolak dalik, berjanji terang bulan bak kata pepatah mengatakan "Lidah tidak bertulang" untuk memperbodohkan minda dan pemikiran Bangsa Borneo iaitu Bangsa Negara Sabah dan Negara Sarawak. Kenyataan ini bukan berupa hasutan tetapi adalah lebih untuk mempertahankan kebenaran yang sentiasa dinafikan dan dilabelkan sebagai "Menghasut!" 

Menghasutkah itu kalau mengatakan KEBENARAN?

Menghasutkah kalau mendidik bangsa akan Penipuan yang kerajaan malaya/malaysia telah lakukan?

Menghasutkah kalau ingin memimpin Bangsa Negara Sabah dan Negara Sarawak untuk menuntut Hak Mutlak sebagai sebuah Negara yang Merdeka dan Berdaulat seperti yang terkandung dalam Perjanjian Malaysia yang telah ditandatangani di London pada 9 Julai 1963?

Fahami maksud "PENJAJAHAN"

 Sila fikirkan...

Dibawah ini merupakan artikel Borneo Balkan di Timur 

Luke Rintod menulis sebuah artikel berjudul "Taib dikagumi kerana berani bersuara" yang disiarkan di akhbar internet Free Malaysia Today pada 13 November 2013.

Tajuk artikel ini memang sangat mengujakan. Di waktu populariti Tan Sri Abdul Taib Mahmud yang semakin merudum, artikel sebegini dengan mudah meraih perhatian.

Artikel tersebut ditemui di dinding salah seorang teman Facebook yang berasal dari Sarawak. Media sosial sesungguhnya memang mengubah gaya hidup kita secara luar biasa dan luar jangka. Yang jauh menjadi dekat, yang luas menjadi sempit. Ia merevolusi cara kita berkongsi maklumat. Nah, maklumat tidak perlu lagi dicari, ia tiba dengan sendiri. Itulah magis yang dibawakan oleh teknologi internet Web 2.0 yang menyediakan tapak kepada media sosial yang didakwa telah menjadi perkakas terpenting kepada kemunculan pelbagai fenomena besar dunia akhir-akhir ini seperti Arab Spring.

Apa yang menjadi fokus esei pendek ini bukan tentang media sosial, tetapi menyentuh sedikit tentang polemik nasional yang tidak berkesudahan di Malaysia iaitu kalimah Allah. Ingin digunakan istilah perdebatan, tetapi kerana ia masih jauh daripada membudaya, maka istilah wacana menjadi pilihan. Wacana dasar ialah sama ada istilah Allah perlu jadi eksklusif atau inklusif. Walaupun tanpa sebarang perdebatan, topik ini berterusan disosekkan di sana sini terutamanya di media sosial, maka tidak mampu dinafikan ia adalah isu nasional.

Sedar atau tidak isu ini menjadi gugatan kepada keutuhan amalan federalisme di Malaysia. Ramai khayalak yang mendakwa diri sebagai pakar ilmu politik dan pentadbiran awam menyatakan Malaysia mengamalkan federalisme terpusat (centralized federation). Walaupun kerajaan persekutuan dan 13 lagi kerajaan negeri sama-sama berdaulat tetapi autoriti keterlaluan menumpu di Putrajaya. Kerana itu dalam konteks persaingan politik kepartian, setiap gabungan parti dikenalpasti berusaha sama ada merampas atau mempertahankan sedaya mungkin Putrajaya.

13 September 1963, Sabah, Sarawak dan 11 negeri Persekutuan Tanah Melayu (bersama-sama Singapura) membentuk negara baru yang dinamakan sebagai Malaysia.  Sejak itu, Semenanjung dan dua lagi anggota baru persekutuan cuba diintegrasikan. Pelbagai cara dilakukan agar masyarakat yang didakwa terpolarisasi dapat mengintegrasi bagi tujuan mengkonstruksi sebuah bangsa baru bernama Malaysia. Sebagaimana hujah Hobsbawm, negara boleh melahirkan bangsa. Tidak semestinya bangsa mewujudkan negara.

Secara peribadi, negara Malaysia masih belum berupaya melahirkan sebuah bangsa Malaysia. Tidak keterlaluan jika Malaysia dikatakan sebagai negara pelbagai bangsa (multinational) dan bukannya negara pelbagai kaum (multiracial) atau negara pelbagai etnik (multiethnic). Jari boleh dituding kepada kepada amalan media dan pihak berautoriti yang masih menggunakan istilah bangsa apabila merujuk kepada kaum atau ras di Malaysia. Sesungguhnya, khalayak ini perlu diperjelaskan atau "dikursuskan" tentang definisi istilah seperti bangsa (nation), negara (state), negara-bangsa (nation-state), ras/kaum (race), etnik (ethnic). Khalayak perlu faham tentang konsep negara-bangsa yang berpegang kepada kerangka satu negara, dan satu bangsa. Maksudnya, dalam sebuah negara hanya ada satu bangsa. Namun, sebuah bangsa di dalamnya boleh ada pelbagai kaum, pelbagai ras, dan pelbagai agama.

Sebagai sebuah bangsa yang masih dalam proses konstruksi. Iaitu masih dalam peringkat menanam cerucuk, maka polemik kalimah Allah adalah sesuatu yang boleh menyebabkan projek pembinaan bangsa ini tergendala. Lebih ironi jika projek konstruksi ini ditinggalkan dan terbengkalai begitu sahaja. Ia adalah isu yang sangat menjengkelkan. Justeru, isu tersebut bukan hanya perlu diurusi dengan bijak, bahkan dengan jiwa yang besar.

Sejarah membuktikan kegagalan mengurusi isu agama dan atau sebarang isu yang boleh mencetuskan etno-nasionalisme boleh membawa kepada dekonstruksi bangsa. Terpecahnya Kesatuan Soviet kepada 15 buah republik merdeka pada 1991 membuktikan kegagalan konstruksi "Soviet Man". Selain kegagalan sistem komunisme/sosialisme, isu agama dan budaya mendasari hasrat setiap republik untuk merdeka dari Kesatuan Soviet. Begitu juga dengan perpecahan Persekutuan Yugoslavia. Tinggalan tragedi kegagalan pembentukan bangsa Slav Selatan tersebut berterusan impaknya sehingga kini. Terkini, usaha Kosovo yang bermajoriti etnik Albania yang Muslim untuk berpisah dari Serbia (Kristian Ortodoks) yang merupakan salah sebuah bekas republik Persekutuan Yugoslavia.

Tragedi kegagalan pembentukan bangsa sangat sinonim dengan rantau Balkan di tenggara Eropah. Persoalannya, adakah Borneo bakal mengikuti jejak rantau Balkan? Kemunculan negara baru di Eropah (terutama di Balkan) menjadi tren sejak kegagalan komunisme/sosialisme. Rantau Asia Tenggara tidak ketinggalan terutama selepas Krisis Kewangan Asia 1997.

Walaupun hanya Timor Leste satu-satunya negara baru yang muncul, potensi kemunculan negara baru di rantau sebelah sini tidak boleh dipandang sepi. Etno-nasionalisme Acheh tergencat kerana tsunami 2005 dan polisi desentralisasi Indonesia menerusi reformasi. Desentralisasi terbukti ampuh dalam mengekang cita-cita kemunculan negara baru oleh propinsi dalam Indonesia seperti Papua Barat (dahulu Irian Jaya), Maluku. Hasilnya Indonesia muncul sebagai sebuah negara unitari yang sarat elemen federalisme. Manakala agenda pembentukan Moroland yang merdeka di selatan Filipina juga dapat dikekang kerana pemberian autonomi oleh Manila dan usaha membaikpulih ekonomi yang berterusan. Patani yang merdeka di selatan Thai pula ada pasang surutnya.

Selepas Pilihan Raya Umum Ke-12 (PRU-12) pada 3 Mac, 2008, status Sabah dan Sarawak dalam Malaysia semakin dipersoalkan. Kedua-duanya menjadi simpanan tetap satu-satunya parti pemerintah di peringkat federal (sejak merdeka sehingga kini) iaitu Barisan Nasional (BN). Para pengundi di Sabah dan Sarawak memastikan sistem satu parti atau sistem parti hegemonik dalam politik Malaysia terus lestari. Parti pembangkang yang membentuk Pakatan Rakyat (PR) pula menjanjikan Sabah dan Sarawak yang lebih bebas berautonomi dan tatakelola yang baik. Dalam masa 5 tahun dari 2008 ke 2013, kedua-dua negeri ini diasak oleh parti dari Semenanjung sama ada kalangan koalisi pemerintah mahupun pembangkang.

Ternyata apa yang tidak disedari oleh khalayak di Semenanjung ialah budaya di Sabah dan Sarawak berbeza walaupun sudah 50 tahun kedua-duanya berada dalam Malaysia. Tanyakan pakar politik Sabah seperti Datuk Profesor Madya Mohammad Agus Yusoff dan pakar politik Sarawak Profesor Madya Dr Nidzam Sulaiman tentang uniknya politik dan budaya mereka. Toleransi dalam amalan beragama di kedua-dua negeri tersebut jauh berbeza berbanding di Semenanjung. Justeru, polemik kalimah Allah menjarakkan lagi Semenanjung dengan Sabah dan Sarawak sudah sedia ada dipisahkan secara fizikal oleh Laut China Selatan.

Kini, perkara 20 sentiasa menjadi begitu sensitif kepada penduduk kedua-dua negeri ini. Polemik kalimah Allah pula menjadikan Perkara 20 semakin diperhatikan berikutan butiran pertama dalam 20 perkara tersebut menyebut tentang agama rasmi, iaitu walaupun Islam agama rasmi Malaysia, ia bukan agama rasmi di Sabah dan Sarawak.

Kegagalan ahli politik dan parti politik dari Semenanjung sama ada dari kalangan pemerintah mahupun pembangkang untuk menguruskan isu ini dengan tekad politik dan jiwa besar, hanya akan mengundang padah.

Menurut tesis Kebenturan Peradaban oleh Samuel P Huntington, kerana perbezaan agama, sebuah bangsa yang sama warna kulit, sama bahasa, sama budaya, dan menempuhi sejarah yang sama, mampu untuk berkonflik dan berpecah. Serbia yang Ortodoks, Croatia yang Katolik, dan Bosnia yang Islam membawa kepada konflik dan selanjutnya menjadikan Yugoslavia hanya wujud dalam buku sejarah dan peta lama.

Kalimah Allah mengundang dilema besar kepada semua aktor politik Malaysia. Dua parti utama yang dilihat paling berdilema ialah Umno dan PAS. Umno perlu menjaga hati parti komponen lain dalam BN. Terutamanya dari Sabah dan Sarawak. Umno perlu akur tentang realiti Sabah dan Sarawak sebagai simpanan tetap di kala pilihan raya umum. Namun, Umno perlu juga memikirkan pengundi tegar di kalangan orang Melayu di Semenanjung. Ketidaktegasan Umno boleh menyebabkan kaum ini berpaling tadah kepada PAS.

PAS yang menyedari hilang banyak undi Melayu semasa Pilihan Raya Umum ke-13 pada 5 Mei 2013 berada dalam dilema dalam menguruskan isu ini. Pendirian kalimah Allah itu eksklusif boleh menyebabkan PAS menjadi semakin terpencil dalam gabungan PR. Adakah parti ini sanggup membelakangkan pengundi bukan Islam dan pengundi Melayu urban yang kebanyakannya agak liberal?

Tetapi yang paling utama ialah memastikan keutuhan Malaysia sebagai sebuah persekutuan itu lebih penting. Memastikan Sabah dan Sarawak terus menjadi sebahagian daripada Malaysia perlu menjadi agenda setiap parti yang berjiwa besar dan berpolitik matang. Tanpa mengira sama ada parti tersebut sedang memerintah atau bakal menjadi sebahagian dariapada koalisi pemerintah. Ternyata pemenang kepada polemik ini ialah Taib Mahmud. Beliau dilihat vokal dan ikhlas mempertahankan tentang kebebasan beragama dan kebebasan menggunakan kalimah Allah di Sabah dan Sarawak.

Adakah Borneo bakal menjadi Balkan timur? Tragedi Sampit pada 1999 di Kalimantan Barat tidak dapat dijadikan hujah bahawa masyarakat Borneo adalah masyarakat di garis gelincirin atau fault line (Huntington). Yang bermaksud masyarakat yang tidak stabil kerana kepelbagaian terutama daripada sudut agama. Lagipun Kalimantan Barat tidak seperti Sabah dan Sarawak yang berada dalam Malaysia dan mempunyai budaya toleransi beragama yang luar biasa.

Maka, Semenanjung perlu berhati-hati dalam menguruskan isu yang terlalu sensitif ini. Persepsi Semenanjung menjajah Sabah dan Sarawak perlu dihapuskan dengan seberapa segera kerana selagi ia terus wujud, potensi untuk Borneo menjadi Balkan di timur jauh terus ada. – 15 November, 2013.

* Penulis ialah Pensyarah Sains Politik Fakulti Sains Pentadbiran & Pengajian Polisi, UiTM Kedah.

Source: http://uvsb.blogspot.com/2013/11/hanya-persepsi-atau-kenyataan.html

Masih terdapat kekeliruan di kalangan ahli akademik dan penyelidikprofesional terutamanya mereka yang berasal dari Malaya ketika membuat kajian terhadap perspektif sejarah dan pembentukan Malaysia.  Ini jelas melibatkan tajuk yang luas dan tidak adil untuk kertas ini dapat menerangkan setiap perkara yang terlibat.  Oleh itu kertas ini akan cuba untuk menerangkan isu-isu asas yang berkaitan dan bertujuan mengurangkan kekeliruan diantara ahli akademik dan penyelidik khususnya yang datang dari Malaya.  Kertas kerja ini di harapkan dapat dijadikan asas perbincangan kepada pembentukan Malaysia.

Untuk memahami pembentukan Malaysia dengan lebih baik, Dokumen British di Akhir Empire, Siri B Jilid 8 – MALAYSIA disunting oleh AJ Stockwell adalah buku yang wajib dibaca untuk setiap penyelidik yang serius.  Selain buku ini laporan, rang undang-undang dan enakmen berikut juga mesti menjadi sebahagian daripada bahan-bahan penyelidikan.

1.The Cobbold Commission Report 1962

2.The Inter-Government Committee Report (IGC) 1963

3.The Malaysia Agreement 1963

4.The Malaysia Constitution both as a Bill in the Annex A of the Malaysia Agreement 1963 and the original version approved by Parliament.

Laporan Suruhanjaya Reid adalah bahan bacaan perlu untuk memahami asas penggubalan Perlembagaan Persekutuan Malaya.  Di sini wujud salah faham ketara para ahli akademik penyelidikan Perlembagaan khususnya penyelidik dari Malaya.  Ini di sebabkan tidak ada perlembagaan baru digubal bagi Malaysia, Perlembagaan Malaysia dibuat berdasarkan Perlembagaan Persekutuan Malaya namun diubah dengan menambah perlindungan dan kaveat terutamanya bagi Sabah, Sarawak dan Singapura sebagai pra-syarat bagi pembentukan Malaysia.

Salah faham oleh para ahli akademik dan penyelidik seperti ini, kini merebak ke domain awam dan ia perlu di perbetukan, sekiranya tidak, ini akan mewujudkan kekeliruan kepada para serjana Perlembagaan, Pengamal undang undang dan para pelajar undang undang di masa hadapan.

Dua pakar akademik dan penyelidik terkemuka di Malaysia ia itu bekas Profesor dari Universiti Islam Antarabangsa, Dr Abdul Aziz Bari yang juga Pakar Perlembagaan dan Dr Wong Chin Huat, felo di Institut Pulau Pinang dan pemikir kepada Kerajaan Negeri Pulau Pinang membuat tuntutan bahawa Sabah dan Sarawak tidak boleh menarik diri dari Malaysia berdasarkan Artikel 2 Perlembagaan Malaysia.  Kenyataan mereka ini salah dan tidak berasas, ini kerana Perkara 2 Perlembagaan Malaysia menyatakan bahawa:

Parlimen boleh melalui undang-undang—

(a) menerima masuk Negeri-negeri lain ke dalam Persekutuan;

(b) mengubah sempadan mana-mana Negeri, tetapi undang-undang yang mengubah sempadan sesuatu Negeri tidak boleh diluluskan tanpa persetujuan Negeri itu (yang dinyatakan melalui undang-undang yang dibuat oleh Badan Perundangan Negeri itu) dan Majlis Raja-Raja.

Ekstrak diatas dari Perlembagaan Malaysia merupakan peruntukan untuk kemasukan negara/negeri ke dalam Persekutuan dan peruntukan untuk mengubah persempadanan.  Perkara 2 Perlembagaan Malaysia tidak pun menyebut tentang pemisahan atau perkara untuk meninggalkan Persekutuan.  

Perlembagaan Malaysia tidak ada peruntukan tersurat atau tersirat untuk pemisahan mau pun meninggalkan Persekutuan.  Bagaimana boleh pakar akademik dan penyelidik membuat rumusan seperti di atas?

Satu-satunya penjelasan yang munasabah kenapa Perlembagaan Malaysia tidak mempunyai fasal pemisahan telah diberikan oleh Lord Lansdowne Pengerusi Jawatankuasa Antara Kerajaan (Inter-Government Committee (IGC)) yang mempunyai tugas “untuk menyediakan perkiraan perlembagaan akan datang, termasuk perlindungan untuk kepentingan khas Borneo Utara dan Sarawak untuk menampung perkara-perkara seperti kebebasan beragama, pendidikan, perwakilan di Parlimen Persekutuan, kedudukan penduduk asli, kawalan imigresen, kewarganegaraan dan Perlembagaan Negeri”

Pertama, pada masa ini lah terdapat 5 parti-parti politik dari Sabah yang mengemukakan memorandum mereka pada 29 Ogos 1962 kepada Lord Lansdowne.  Sekarang memorandum ini dikenali sebagai 20 Perkara.  Terdapat salah faham diantara orang Sabah sendiri yang mengiktiraf 20 Perkara ini sebagai satu “perjanjian” atau asas Perjanjian Malaysia 1963.  Dokumen ini bukan perjanjian atau asas perjanjian ia hanya satu memorandum yang diserahkan kepada Lord Lansdowne untuk pertimbangan beliau tidak lebih, tidak kurang.  Sesiapa yang menyatakan Perkara 20 ini sebagai satu perjanjian atau asas perjanjian, mereka hanya bertujuan untuk mengelirukan orang ramai.

Kedua, peruntukan pemisahan tidak dimasukkan dalam laporan IGC atau pun Perlembagaan Malaysia, walaupun ia adalah salah satu perkara yang tersenarai dalam Perkara 20.  Perkara 7 menyatakan:

Perkara ini adalah bertentangan dengan semangat pembentukan Malaysia oleh kerana mengikut Perkara 20, Sabah dan Sarawak tidak boleh berpisah langsung daripada Persekutuan walaupun mereka diskriminasi dan ditindas.

Lord Lansdowne memberi alasan tidak memasukkan peruntukan pemisahan di dalam Perlembagaan Malaysia oleh kerana “mana-mana Negeri secara sukarela memasuki persekutuan mempunyai hak intrinsik untuk menarik diri, oleh itu tidak perlu untuk memasukkannya ke dalam Perlembagaan”.  Apa yang dimaksudkan oleh Lord Lansdowne bahawa Sabah dan Sarawak adalah bebas apabila membentuk Malaysia oleh itu mereka juga bebas untuk meninggalkan Persekutuan.

Sabah dan Sarawak tidak memerlukan Perkara 2 Perlembagaan Malaysia untuk meninggalkan Persekutuan Malaysia; Sabah dan Sarawak tidak perlu mendapat persetujuan daripada setiap negeri-negeri di Persekutuan Malaya untuk keluar; Sabah dan Sarawak tidak perlu persetujuan Majlis Raja-Raja untuk meninggalkan Malaysia.  Apa yang Sabah dan Sarawak perlu lakukan ialah untuk meluluskan satu resolusi dalam Dewan Undangan Negeri masing masing untuk meninggalkan Malaysia, Sabah dan Sarawak secara serta merta boleh menjadi sebuah negara merdeka dan berdaulat.  Ini lah langkah yang telah di ambil oleh Singapura dalam tahun 1965.

Oleh itu apabila kedua-dua profesor tadi berkata bahawa Singapura “dikeluarkan”, “ditendang” atau “disingkirkan” daripada Malaysia, mereka membuat kenyataan salah.  Bukti daripada dokumen-dokumen rasmi menunjukkan bahawa Singapura telah meninggalkan Malaysia pada 7 Julai 1965, 2 hari penuh sebelum Rang Undang-undangPemisahan Singapura dibentangkan di Parlimen Malaysia.  Ini sebabnya semua ahli PAP (Singapura) kecuali MP Bangsar tidak menghadiri didalam sidang Parlimen tersebut kerana mereka bukan lagi rakyat Malaysia.  Rang Undang-undang ini memerlukan tiga bacaan (selalunya hanya dua bacaan) dan telah diluluskan dalam tempoh 4 jam!.  Kepantasan kelulusan ini lebih menunjukkan kepada usaha Malaysia untuk “menutup malu” dan bukan untuk “mengeluarkan”,”menendang” atau”menyinkir” Singapura dari Malaysia.

Sekiranya profesor dan pakar penyelidik ini telah melakukan penyelidikan mereka secara menyeluruh sudah tentu mereka menjumpai kenyataan yang dibuat oleh Lord Lansdowne dan perbincangan dalam Hansard Parlimen Malaysia bertarikh 9hb Ogos 1965.

Usaha untuk menafikan hak-hak Sabah dan Sarawak sudah meresap ke semua peringkat masyarakat di Malaysia khususnya mereka yang datang dari Malaya. Contoh terkini dapat di lihat berdasarkan kepada kenyataan yang dibuat oleh Ketua Hakim Negara Malaysia Tun Arifin bin Zakaria, dalam pelancaran buku, “Hak Perlembagaan Sabah dan Sarawak” yang ditulis oleh seorang peguam yang berkerja di Sabah, Sukumaran Venugopal daripada Persatuan Undang-Undang Sabah beliau berkata “Laporan Suruhanjaya Cobbold yang telah diterbitkan pada 1 Ogos 1962 mengandungi kesimpulan sebulat suara bahawa Persekutuan Malaysia adalah yang terbaik demi kepentingan Sabah dan Sarawak”.

Kesimpulan sebulat suara yang dinyatakan oleh Ketua Hakim Negara jelas merujuk kepada kesimpulan Lord Cobbold dalam laporan Suruhanjaya Cobbold di mana beliau berkata bahawa 1/3 daripada penduduk Sabah dan Sarawak menyokong pembentukan Malaysia, 1/3 daripada penduduk Sabah dan Sarawak memberi sokongan tetapi dengan perlindungan yang dipersetujui, dan 1/3 daripada penduduk Sabah dan Sarawak tidak bersetuju untuk membentuk Malaysia.  

Berdasarkan kepada keputusan ini, Kerajaan British dan Persekutuan Malaya memutuskan bahawa 2/3 daripada penduduk Sabah dan Sarawak menyokong idea membentuk Malaysia.  Apa yang mereka tidak mahu orang ramai tahu ialah masa depan rakyat Sabah dan Sarawak sebenarnya telah ditipu oleh British dan Persekutuan Malaya.

Jika Ketua Hakim Negara telah membaca Laporan Suruhanjaya Cobbold beliau sudah tentu tahu bahawa Laporan Suruhanjaya Cobbold hanyalah satu persendaan terhadap keadilan dan tidak seharusnya mengaitkan dirinya dengan perkara seperti ini, kecuali jika beliau adalah sebahagian daripada persendaan ini.

Ketua Hakim Negara sepatutnya tahu bahawa Suruhanjaya Cobbold telah ditubuhkan untuk mendapatkanpandangan rakyat di Sabah dan Sarawak.  Suruhanjaya Cobbold bertemu dengan 4,000 penduduk dari Sabah dan Sarawak daripada jumlah penduduk negeri Borneo ini seramai 1.2 juta.  Disamping itu, Suruhanjaya Cobbold juga menerima 2,200 memo dan surat daripada rakyat Sabah dan Sarawak.  Suruhanjaya Cobbold telah mengumpul pandangan daripada rakyat, yang bermakna tugas mereka bukan untuk mendapatkan pungutan suara atau satu referendum untuk membentuk Persekutuan Malaysia.

Terdapat dilaporkan didalam berita tempatan bahawa lebih daripada 7,000 orang menunjuk perasaan di hadapan di ibu pejabat SUPP di Kucing yang membantah pembentukan Malaysia.  Bilangan penunjuk perasaan di Kuching sahaja sudah lebih daripada cukup untuk mengatasi 4,000 orang yang di dakwa oleh Lord Cobbold mereka telah bertemu – Bukti yang cukup berasaskan rekod yang lengkap dengan dokumen-dokumen rasmi dan gambar.

Suruhanjaya Cobbold menyiapkan kerja mereka pada 1 Ogos 1962 dan mengemukakan laporan itu melalui – CMND 1794 kepada kerajaan British dan Persekutuan Malaya.  Laporan ini tidak di maklumkan kepada orang ramai sehingga laporan tersebut dituntut secara terbuka oleh Donald Stephen.  Laporan Suruhanjaya Cobbold merupakan pelopor kepada pembentukan Laporan Jawatankuasa Antara Kerajaan atau IGC.

Ini sudah jelas bahawa laporan ICG adalah asas dalam merangka Perjanjian Malaysia 1963.  Namun, laporan IGC dan Perjanjian Malaysia sahaja tidak boleh meliputi keseluruhan isu menubuhkan Persekutuan yang baru – Perjanjian Malaysia 1963 yang sepatutnya menjadi dokumen hidup.  Sudah tentu terdapat masa dimana isu-isu lain mungkin timbul dan ruang untuk rundingan di kalangan pihak yang yang membentuk Malaysia diperlukan.  Untuk tujuan ini Artikel 8 telah di peruntukan didalam Perjanjian Malaysia 1963 yang berbunyi:

Kerajaan-kerajaan Persekutuan Tanah Melayu, Borneo Utara dan Sarawak akan mengambil apa-apa tindakan perundangan, eksekutif atau tindakan lain sebagaimana yang diperlukan untuk melaksanakan jaminan, aku janji dan syor yang terkandung dalam Bab 3, dan Annexes A dan B kepada, Laporan Jawatankuasa antara Kerajaan yang ditandatangani pada 27 Februari, 1963, setakat yang ia tidak dilaksanakan oleh peruntukan nyata Perlembagaan Malaysia.”

Perkara ini dalam Perjanjian Malaysia yang memperuntukan ruang untuk rundingan d kalangan rakan-rakan sebaya, yang bermaksud apabila terdapat isu-isu yang timbul dari kesatuan ini, setiap masalah harus diselesaikan oleh kerajaan Persekutuan Tanah Melayu, Borneo Utara (Sabah) dan Sarawak secara rundingan dan enakmen yang sesuai luluskan sebagai penyelesaian.  Walau bagaimanapun, Malaya tidak pernah membuat apa jua usaha untuk menubuhkan “mekanisme pematuhan” ini (Compliance Mechanism).

Sungguh menyediakan ramai rakyat Sabah dan Sarawak dalam perbincangan mereka di domain awam dan media massa hanya sekadar berdasarkan kepada apa yang mereka baca dan apa yang mereka dengar.  Tidak ramai yang sanggup bekerja keras dan menyaring maklumat yang bergunung untuk lebih memahami isu-isu pembentukan Malaysia.  Walau bagaimanapun untuk rakyat Sabah dan Sarawak yang berpendidikan dan ingin melihat cerita sebenarnya pembentukan Malaysia, mereka boleh melihat bahawa pembentukan Malaysia adalah lakaran British untuk memberi peluang kepada Malaya menjajah negeri negeri Borneo.

Ini mungkkin sebab nya kebanyakan sarjana Perlembagaan Malaysia cenderung untuk mengkaji laporan Suruhanjaya Reid apabila menganalisis Perlembagaan Malaysia dan tidak mengkaji laporan Jawatankuasa Antara Kerajaan (IGC) dan Perjanjian Malaysia 1963.  Perjanjian Malaysia 1963 sebenarnya ibu di mana Perlembagaan Malaysia (Perlembagaan Persekutuan Malaya yang di pinda) dilampirkan sebagai Annex A.  Kegagalan mereka untuk memahami perlindungan dan kaveat dalam laporan IGC dan dokumen berikutnya Perjanjian Malaysia 1963 mungkin merupakan sebab-sebab ramai dari Malaya tidak memahami bahawa Sabah dan Sarawak adalah TIDAK sama seperti negeri-negeri lain dalam Persekutuan Malaya.

Ramai orang menyangka Perlembagaan Malaysia adalah suratcara Agung (Supreme), namun tidak ramai orang berbincang, menulis atau memahami bahawa Keluhuran Perlembagaan Malaysia adalah terhad oleh Perlindungan dan kaveat yang terkandung dalam laporan IGC dan Perjanjian Malaysia 1963 – perkara ini berlarutan kerana ia kurang dicabar – sila lihat Robert Linggi vs Malaysia Government.

Pindaan keatas Perlembagaan Malaysia dan diluluskan oleh 2/3 ahli di Parlimen, tidak akan afektif di Sabah dan Sarawak, selagi pindaan tersebut diluluskan oleh kerajaan negeri negeri Borneo terutamanya perkara yang menyentuh perlindungan dan kaveat seperti yang diperuntukkan dalam laporan IGC.  Tiada Enakmen baru yang menyentuh hak-hak negeri Borneo seperti yang tersenarai didalam Jadual 9 Perlembagaan Malaysia boleh dikuatkuasakan di Sabah dan Sarawak melainkan jika ia diluluskan oleh kerajaan Sabah dan Sarawak.  Ini adalah isu-isu yang sering diabaikan oleh sarjana Perlembagaan Malaysia dan mempunyai implikasi yang meluas.

Ambil sebagai contoh, Akta Imigresen 1959/63.  Akta ini adalah undang-undang Persekutuan digubal untuk mengawal pergerakan penduduk di Malaysia dan kuasa yang diberikan tersenarai dalam Jadual 9 Perlembagaan Persekutuan Malaysia.  Walau bagaimanapun, laporan IGC yang diperincikan untuk melindungi hak-hak orang di negeri negeri Borneo.  Akta Imigresen 1959/63 telah menggabungkan kuasa negeri-negeri Borneo ke dalam Akta dari Seksyen 62 sehingga Seksyen 74. Dalam menguatkuasakan undang-undang ini, Pengarah Imigresen di Sabah dan Sarawak tidak mempunyai rekursa apabila diarahkan oleh “Pihak Berkuasa Negeri” untuk menghentikan orang orang tertentu dari dibenarkan memasuki Sabah dan Sarawak.  Hakikat bahawa Perkara 5 (1) Perlembagaan Malaysia memperuntukkan pergerakan bebas di Persekutuan tiada kaitan dengannya dengan peruntukan Akta. Ini adalah satu contoh yang jelas had yang dikenakan ke atas Perlembagaan Malaysia oleh laporan IGC dan Perjanjian Malaysia 1963.

Terdapat banyak contoh lain yang boleh dipetik seperti kuasa negeri negeri Borneo keatas Akta Pembangunan Petroleum 1974 disebabkan  tanah dan sumber mineral ada lah kuasa mutlak Negeri dan bukannya Persekutuan, tetapi ini akan dibincangkan di masa hadapan.

Source: http://suarasabah.wordpress.com/2014/03/10/memahami-igc-dan-perjanjian-malaysia-1963/